پرولتری که پروفسور هم شد
با احترام به محمود عبادیان
محمد قراگوزلو
اول (ممدوف خوش اومدی)
از دست آوردهای پر شمار انقلاب اکتبر ۱۹۱۷ یکی هم اینکه شور و شوق شگفتی در میان کارگران و زحمت کشان و کمونیست‌های آسیایی به وجود آورد. این اشتیاق و همپوشانی - که از ماهیت کارگری و انترناسیونالیستی انقلاب اکتبر سر چشمه می‌گرفت - به نحو مشخصی به عروج احزاب کمونیست و اتحاد کارگری در کشورهای همسایهٔ اتحاد جماهیر شوروی یاری رساند. یکی از این کشور‌ها، ایران بود که از بخت بلند همسایه گی با دولت بلشویکی نیز برخوردار بود. انقلاب اکتبر برای کمونیست‌های ایران نه فقط بستری برای سازمان دهی کارگری و تشکیلاتی بود، بل که فرصتی یگانه نیز بود که امکان ملاقات با برجسته‌ترین رهبران و نظریه پردازان کمونیست همهٔ تاریخ تاکنونیِ ما را فراهم کرد و زمینه‌های ارتقای اعتماد به نفس طبقهٔ کارگر نوجوان ایران را نیز به وجود آورد. حضور کمونیست برجسته یی همچون آوتیس سلطان‌زاده در انترناسیونال دوم و پلمیک‌های جانانه یی که از وی با بزرگانی مانند لنین و تروتسکی و بوخارین و هیلفردینگ به جای مانده، به مثابهٔ سند درخشانی در جنبش کارگری – کمونیستی ایران ثبت گردیده است. در این زمینه بنگرید به: