ضرورت درک "افراط"
ها و حمایت از آن ها
نویسنده: تراب حق شناسيكشنبه ، ۱۸ فروردين ۱۳۹۲؛ ۰۷ آوریل ۲۰۱۳
نظم مستقر سرمایه داری جایگاه مخالفین خود را هم
تعیین می کند برخی را "چپ" رسمی و برخی را افراطی طبقه بندی می کند و
این را آنقدر در بوق و کرناهای خود می دمد تا نه تنها مردم بلکه خود چپ ها هم این
طبقه بندی را قبول کنند. آنکه رسمی تلقی شده هر چه بیشتر به کرنش و سازش بگراید و
آن که افراطی تلقی شده ماندن در حصار و انزوا را برای خود امری ابدی بداند. خواست
های زحمت کشان باید با نامه نگاری و التماس صورت گیرد و اگر مثلا شکل مسلحانه به
خود گرفت حتی سازمان عفو بین المللی هم از آن حمایت نمی کند. اعمال خشونت و
استفاده از سلاح فقط حق دولت و پلیس است و کسانی که حق خود را مطالبه می کنند فقط
باید خشونت را دریافت کنند و اگر ناله کنند چندان به گوش کسی نمی رسد. کسانی هم
هستند که با اتکا به عصای حقوق بشر از دولت های سرکوبگر گله می کنند که چرا در
واکنش خود "تناسب" را رعایت نکرده اند!